Het waren indrukwekkende beelden van de Paus die moederziel alleen en in een regenachtig Rome een buitengewone zegen Urbi et Orbi (voor de stad en de wereld) uitspreekt.
Voor het urbi et orbi las de paus las uit het Marcus-evangelie over een boottocht van Jezus met de apostelen waarbij ze in een storm terechtkwamen. De leerlingen raakten in paniek maar Jezus lag in de boot te slapen. Toen ze hem wakker maakten vroeg hij: “Waarom ben je bang?” In zijn meditatie ging de Paus hierop in. De religieuze uitleg laat ik graag aan degenen die daar meer verstand van hebben dan ik. Maar ik ben op dit moment bang omdat het virus dat om zich heen grijpt ons kwetsbaar maakt en wij niet bij machte zijn daar iets aan te veranderen.
De voorwerpen die zichtbaar waren hebben me aan het denken gezet. Er stond een ‘pestkruis’afkomstig uit de kerk Santa Maria Maggiore. Dit kruis werd bij de pestepidemie in 1522 door Rome gedragen. Ook hing er het icoon Salus Populi Roma dat al bij een plaag in 593 door Paus Gregorius I door Rome werd gedragen. Voorwerpen dus die de mensen van toen hoop boden.
Wij zijn nu een samenleving die net als de samenlevingen van toen, leven met grote zorgen. Gelukkig leven wij in een tijd waarin onze medici en wetenschappers weten wat een virus is, het onderzoeken en het steeds beter gaan begrijpen. Wanneer je het virus begrijpt dan kun je ook passende maatregelen nemen. En dus blijven wij thuis, houden afstand van elkaar en wassen onze handen kapot. Hoe anders was dat in de tijden waarin het icoon en het kruis door Rome werden gedragen. Toen werden mensen massaal ziek en stierven zonder enig begrip te hebben van wat er nu eigenlijk gebeurde. In die zin heb ik minder reden om bang te zijn dan zij.